*** EEN GEBROKEN HART IN ETHIOPIË *** (NL)

Ethiopië,  september 2018

***

In Ethiopië, zo gaat het verhaal,

word je als fietser door kinderen met stenen bekogeld,

word je als reiziger nageroepen en uitgescholden,

word je als bezoeker om geld gevraagd,

de hele dag door.

***

Reizen in Ethiopie is niet makkelijk.

Reizen in Ethiopie op de fiets,

is waarschijnlijk het moeilijkste en zwaarste

wat ik ooit heb gedaan.

***

Het was iedere dag met goede moed beginnen, 

en iedere dag opnieuw

met een verslagen gevoel naar bed gaan.

***

 

***

En nu zou ik kunnen schrijven over al dat er gebeurde,

over kinderen die met stokken sloegen en hun tong uitstaken.

Over tienermeisjes die me de rug toekeerde en bukte om alvast die steen van de grond te rapen. 

Over de keren dat we in het donker eindigende nadat we door volwassen mannen het dorp werden uitgejaagd.

Over al die keren dat we niet werden geholpen maar werden afgezet, om geld werden gedwongen of gevraagd.

Ja, ik zou kunnen schrijven over al dat er gebeurde… 

maar toch doe ik dat niet.

***

Vandaag wil ik jullie graag schrijven over hoe het VOELDE om door Ethiopie te fietsen, 

en fietsen door Ethiopië 

VOELDE 

als liefdesverdriet.

***

  “EEN GEBROKEN HART IN ETHIOPIË”

 

Ik was 21 jaar en mijn hele wereld was zojuist ineen gestort,

nadat die eerste echte verkering op eigen initiatief en zonder vragen

’onze wereld’ om zeep had geholpen.

 

Opgevoed met de woorden dat je met hard werken je eigen lot in handen hebt,

stond ik daar,

met lege handen

en de wijze les dat er grenzen zijn aan de maakbaarheid van ons bestaan.

 

Het is de harde les van iemand toelaten,

en moeten laten gaan.

 

De wereld zou nooit meer zijn zoals hij voorheen was

en hier in Ethiopia,

zoveel hartezeer en liefdevolle jaren verder…

doet het fietsen me herinneren aan dat verdriet en die intense pijn.

Om na jarenlang elkaars meest vertrouwde,

Ineens een vreemde te zijn.

 

 

Drie jaar lang fietste ik de wereld rond op een roze wolk,

gedragen door de liefde en de warmte van de mensen om me heen.

En hier in Ethiopie donderde ik met een rotvaart naar beneden,

kwam ik terecht in een snoeiharde realiteit.

Waar deuren niet langer voor ons opende,

en gastvrijheid plaatsmaakte voor vijandigheid.

 

Fietsen in Ethiopie ging samen met die ervaring van verwarring en pijn,

om voor het allereerst in mijn reis,

een echte buitenstaander te zijn.

 

Niemand weet waarom,

maar alles wat normaal gesproken vanzelf gaat verloopt moeizaam,

alles wat we als reizigers gewend zijn om te doen, 

werkt hier niet of andersom.

 

Maar hé, was het niet prachtig?

Oh ja, het was zonder twijfel adembenemend mooi.

Maar zoals de realiteit van een gebroken hart,

wordt getekend door een sluier van verdriet.

In Ethiopie zelf

zag ik die schoonheid niet.

 

 

Dat kwam pas maanden later…

toen ik bij mezelf dacht,

ach, zo erg was het toch niet?

 

Alles gaat voorbij,

zelfs intens liefdesverdriet.

 

-Liefs-

 

Janneke

 

 

Related posts

8 thoughts on “*** EEN GEBROKEN HART IN ETHIOPIË *** (NL)”

  1. Grappig. Of toch niet, dat verdriet. Ik las het vaker en is alom bekend toch? Ik denk dat een of andere gekkie voorganger c.q. politicus of zo ooit de mensen heeft wijs gemaakt dat fietsers nare mensen zijn. Want ja enige normsle verklaring is er verder nie. Maar je zit er wel mooi mee.

  2. Ilse

    Lieve Janneke, wat heb je het weer mooi verwoord. Wat een heftige periode moet dit zijn geweest in Ethiopië. Ik ben blij dat je daarna zoveel mooie, positieve ervaringen hebt opgedaan. ?

  3. Esther en Roel

    Elke keer weer geraakt door je mooie woorden! Keep on cycling ?
    Groet van een cyclist momenteel in Laos

  4. Michelle

    Prachtig geschreven lieve jan en wat fijn dat je die woorden er voor hebt kunnen vinden nu n aantal maanden later. De impact die het heeft en dat geweldige doorzettingsvermogen van je waardoor er gelukkig nieuwe mooie ervaringen op je pad mogen komen. Take care dappere vriendin ?

  5. jannekeverhagen

    Dankjewel Esther en Roel & geniet van Laos! Sabadeeeeee! ;)

  6. jannekeverhagen

    Dankjewel voor je altijd trouwe support lieve Michelle! Super fijn om te lezen, ALTIJD! Veel liefs uit Botswana

  7. jannekeverhagen

    Dankjewel lieve Ilse, zo is het maar net! Heel veel liefs voor jou vanuit Botswana

  8. jannekeverhagen

    We zullen het nooit weten Pelle, maar als er ooit iemand onderzoek naar gaat doen dan ben ik de eerste die het lezen zal! ;) Dankjewel voor je feedback en groetjes uit Botswana

Comments are closed.